Wednesday, September 17, 2014

हे सुरांनो, चंद्र व्हा

नाट्यगीतांची मोहिनी कालातीत आहे! ह्याच सुवर्ण खजिन्यातून काही अप्रतीम पदे ब्लॉगवर टाकीत आहे... त्या नाट्यगीतांतील ’काव्याचा’आनंद लुटूया!

हे सुरांनो,
चंद्र व्हा
चांदण्याचे कोष माझ्या प्रियकराला पोचवा

वाट
एकाकी तमाची
हरवलेल्या मानसाची
बरसुनी आकाश सारे अमृताने नाहवा

-
कुसुमाग्रज (ययाति आणि देवयानी)

तेजोनिधी लोहगोल

तेजोनिधी लोहगोल, भास्कर हे गगनराज
दिव्य तुझ्या तेजाने झगमगले भुवन आज
हे दिनमणी व्योमराज, भास्कर हे गगनराज

कोटी कोटी किरण तुझे अनलशरा उधळितीअमृतकण
परि होऊन अणुरेणु उजळिती
तेजातच जनन-मरण, तेजातच नवीन साज
हे दिनमणी व्योमराज


ज्योतिर्मय मूर्ति तुझी, ग्रहमंडळ दिव्यसभा
दाहक परि संजीवक तरुणारुण किरणप्रभा
होवो जीवन विकास वसुधेची राख लाज
हे दिनमणी व्योमराज

-
पुरषोत्तम दारव्हेकर (कट्यार काळजात घुसली)

गर्द सभोंती रान साजणी

गर्द सभोंती रान साजणी तू तर चाफेकळी
काय हरवले सांग शोधिसी या यमुनेच्या जळी?

 ती वनमाला म्हणे, "नृपाळा हे तर माझे घर
पाहत बसते मी तर येथे जललहरी सुंदर."

"रात्रीचे वनदेव पाहुनी भुलतील रमणी, तुला
तू वनराणी, दिसे भुवनी ना तुझिया रूपा तुला

अर्धस्मित तव मंद मोहने, पसरे गालांवरी
भुलले तुजला हृदय साजणी, ये चल माझ्या घरी"

-
बालकवी (मत्स्यगंधा)

कशि या त्यजू पदाला...

कशि या त्यजू पदाला
मम सुभगशुभपदाला

वसे
पदयुग जिथे हे
मम स्वर्ग तेथ राहे
स्वर्लोकि चरण हे नसती
तरि मजसि निरयवसती ती

नरकही
घोर सहकांता
हो स्वर्ग मला आता


-
विठ्ठल सीताराम गुर्जर (एकच प्याला)

प्रिये पहा...

प्रिये पहा रात्रीचा समय सरुनि येत उषःकाल हा

थंडगारवात सुटत दीपतेज मंद होत
दिग्वदनें स्वच्छ करित अरुण पसरि निज महा

पक्षिमधुर शब्द करिति गुंजारव मधुप वरिति
विरलपर्ण शाखि होति विकसन ये जलरुहा

सुखदुःखाविसरुनियां गेलें जें विश्व लया
स्थिति निज ती सेवाया उठलें कीं तेंची अहा

- अण्णासाहेब किर्लोस्कर (संगीत सौभद्र)