(मर्ढेकर यांच्या कवितांना ते नाव देत नसत. त्यांच्या ’काही कविता’ या दुसर्‍या काव्यसंग्रहातून. गिरणीकामगाराच्या दैनंदिन जीवनाचे चित्र, त्यातील तोचतोचपणा, त्यांची हतबलता यावरील एक सुंदर
अन मार्मिक कविता)
अन मार्मिक कविता)
काळ्या बंबाळ अंधारी
धपापते हे इंजिन;कुट्ट पिवळ्या पहाटी
आरवतो दैनंदिन
भोंगा-
"घन:शामसुंदरा श्रीधरा गिरिणॊदय झाला,
उठी लवकरी दिनपळी......."- गोंगाटला सारा
कामगारवृंद आणि
कोंबटशा पिळी धारा
यंत्रावर चक्रपाणि
घामाघुम-
"कुत्रापि पतितं तोयं यथा गच्छति सागरम,
सर्वचक्रभ्रमस्कारं मालकं प्रति गच्छति."- काळे पुच्छ
लपवुनि पायी, गर्दइथे वस्तित गलिच्छ
भों भों भुंके लालजर्द
संध्याकाळ
.
"शुभं करोति कल्याणं दारिद्र्यं ऋण-संपही
शुद्धबुद्धीविनाशाय भोंगाकुत्री नमोSस्तु ते."
-बा.सी. मर्ढेकर
