मनाचा दगड

गेले द्यायचे राहून
तुझे नक्षत्रांचे देणे
आता माझ्या पास कळ्या
आणि थोडी ओली पाने

आलो होतो हासत मी
काही श्वासांसाठी फक्त
दिवसांचे आता ओझे
रात्र रात्र सोशी रक्त

आता मनाचा दगड
घेतो कण्हत उशाला
होते कळ्यांचे निर्माल्य
आणि पानांचा पाचोळा

-आरती प्रभु

हासायाचे आहे मला

हासायाचे आहे मला
कसे? कसे हासायचे?

हासायाचे आहे मला
हासतच वेड्य़ा जीवा
थोपटीत थोपटीत
फुंकायाचा आहे दिवा

हासायाचे कधी आणि कुठे
कसे आणि कुणी पास
येथे भोळ्या कळ्यांनाही
येतो आसवाचा वास

-आरती प्रभु

एका रिमझिम गावी

एका रिमझिम गावी
भरून आहे हृदयस्थ तान
पण
स्वगत विसरून
तिथे जाता यायला पाहिजे!

चालून जाता येण्यासारखी
पायतळी आहे माती
पण
जाणं न जाणं
तरी कुणाच्या हाती?

-आरती प्रभु