Tuesday, August 20, 2013

काव्या

काव्या
चालता बोलता न येई तिजला, तरी अक्षरांना कवेत घेतले,
कवितेचे गूढं तिच्या माझ्या मनी शब्द दाटले...

काल अचानक आभाळ फाटले, पाऊस आला भेटावया,
पागोळ्यांतून कविता झरल्या अन् शब्द तिच्या ओंजळीत गोठले...

मी लिहीतो कविता तिजवरती अन् हसू फुलते ओठी,
रात्र मग थांबून राहते तिच्या संगे ऎकावया गोष्टी...

कविता, गाणी, गोष्टी आल्या संगे खेळावया
कुशित जाते मग त्यांच्या, स्वप्नांतील बागेत हिंडावया...
-ऋतु

No comments:

Post a Comment