सवय

जगाच्या गोंगाटाची सवय झालीये आता
स्वार्थाच्या हुंदक्यांच ते उत्स्फुर्त रडणं, सहन होतय आता...
सवय लागलिये आता त्या निष्पाप स्वप्नांना
अंथरुणातच चुरगळण्याची ....
सवय झालिये आता त्या काजळी लागलेल्या सूर्याची,
सत्याचं तेज हरवलय त्यांच्या पैशांच्या अंधार्‍या कोठडीत...
सवय झालिये आता हरवलेला इतिहास पुन्हा पुन्हा शोधण्याची
नाही सापडत तो कृष्ण...
बहिरेपणाच्या युगात संपलीये गीता...
ह्या गर्दीच्या कल्लोळात सवय लागलिये
वास्तववादी जगत अवास्तवपणे जगण्याची....
जगण्याच्या काळोखात हरवल ते तेजस्वी मरणसुद्धा...
आणि सवयच झालिये आता
मानवतेच्या तिरडीवरील ह्या निरागस काव्यसुमनांची...

-अमोल देशमुख