जसे पावसाळे नभाशी बिभाशी

जसे पावसाळे नभाशी बिभाशी
तशी तूही माझ्या मनाशी बिनाशी


मनी पावसाळी 'मळब' साचले ग
तुझी याद आली मघाशी बिघाशी

किती साचला 'गोडवा' चेह-याशी
तुझी काय स्पर्धा मधाशी बिधाशी

कसा घास गिळती, तुझ्या चेह-याचा
लोचने जाहली का अधाशी बिधाशी

 तुला पाहता होत असे 'पेटपूजा'
कसा मजनू मरतो उपाशी बिपाशी　

जरी व्यक्त होते गझल बोलणारी
मौन साचलेले, तळाशी बिळाशी　

दिले ह्रदय तुही, दिले ह्रदय मीही
अता काय 'घेणे' जगाशी बिगाशी

-गुरु
(गुरुप्रसाद जाधव)