रडायचे कुठे कळेना...

 रडायचे कुठे कळेना
कुठे हे अश्रू वाहायचे
आसवांना प्रश्न पडतो
कसे लपून राहायचे...

त्रासलेली माणसे ही
कुशी कुठे शोधायची
मिठीत या अनोळखी
किती मी गुदमरायचे...

मंदिराच्या गर्भाकोशी
येई मनात शांतता
गोठले हे अश्रू सारे
ईश्वरा त्या पाहता...

सांग ना रडू कुठे मी
सांग पाघळू कसा
दाटलेली आसवे ही
पाझरा गिळू कसा...

दिसे अशी अजाणता
प्रेतयात्रा अनोळखी
टाहो होते शब्द तीत
वेदनाही बोडकी...

त्या धुराच्या झोंबण्याने
डोळे असे सुखावले
गोठलेले अश्रू सारे
खळाळूनी की वाहले...

टाहो मी ही फोडिले अन
वेदनाही फाडल्या
आप्त नव्हते बघुनी मग
अश्रुधारा झाडल्या...

मोकळा तो निघून गेला
मोकळा मी जाहलो
मोकळा आसमंत तेव्हा
मोकळ्याने पहिला...

रडायचे कुठे कळेना
कुठे हे अश्रू वाहायचे
आसवांना प्रश्न पडतो
कसे लपून राहायचे...
- अमेय घरत