जगणारे सारे । जगत राहीले ।
उच्छ्वास सोडले । श्वासांवर ।।
किती पेटवले । तरी ना पेटले ।
गुल मनातले । सादळले ।।
नियतीने सर्वा । जीवन वाटले।
काहींनीच केले । आनंदवन ।।
जगताना काही । रडवेले झाले ।
विसरूनी गेले । आनंदाश्रू ।।
जीवन काहींनी । पाखडले असे ।
सुख खडे जसे । टोचणारे ।।
कितीही शोधले । मिळाले ना दैव ।
शोधिती सदैव । आरशाविण ।।
-प्रथमेश किशोर पाठक
Want 2 praise all ur poems bt shabd apure padtait... Beautiful writting...:):)
ReplyDelete