बाजूस नव्हता एकांतही भेट जाहली तेव्हा
परि सुटला नव्हता एकही ठोका ऐकयाचा तेव्हा
बुब्बुळांनीही दिधली होती तब्येतीची खुशाली
आनंदाचा पूर तो येता ती ही झाली खाली
अंबाड्याने त्यातही माझे लक्ष वेढले होते
झाली संध्या उशिरा कैसी उत्तर वदले होते
तळहातावर घेत श्वास मी तुझे; वळालो पाठी
उर्वरीत या आयुष्याची ही भेटच झाली काठी
-प्रथमेश किशोर पाठक
No comments:
Post a Comment