खडू

(एक बाल कविता)
　
शाळेतल्या मास्तरांवर खडू बसला रुसून
म्हणतो कसा फळ्यावर लिहून मला टकतात पुसून.
 

　
कार्यक्रमाचे बोर्ड ह्यांच्या ठळक जाडे-भरडेजरासुद्धा
ठेवत नाहीत इकडून-तिकडून कोरडे.
　
मुलं तर फार द्वाडपणा करतातसांडून
शाई वह्यांवर मला त्यात रंगवतात.
　
नेने मास्तरही तसेच कहर करतातवर्गात
लिहीणे कमी आणि तुकडे करुन मारतात.
　
ह्या सगळ्यांची कंप्लेंट त्याने हेडमास्तरांकडे केलीवर्गात
मारून बुट्टी त्याने मास्तरांची फजीती केली.
　
मग हेडमास्तरांनी खडूला शांतपणे समजावलेसार्‍या
वर्गासमोर त्यानी खडूचे गुण गायले.
　
शाई घेतो शोषून तुमच्या चुका घेतो पोटातपांढरा
शुभ्र रंग काही नसतं निर्मळ मनात.
　
झिजून स्वत: तो तुम्हाला शिकवण देतोमुलांना
शिक्षीत करण्यात तो पूर्ण योगदान देतो.
　
ऐकून कौतूक त्याचे आभाळ ठेंगणे झालेआणि
तडक जाउन त्याने वर्गाचे दार गाठले.
　
आता खडूला कोणी-कोणी त्रास देत नाहीआणि
कुठल्याच तासाला खडू दांडी मारत नाही...
-
ऋतू